Ciasto dyniowe

Sezon dyniowy trwa w najlepsze. Czytam, że z tego kulinarnego skarbu gotujecie zupy lub przygotowujecie pyszne desery.  A ja zaspałam! Dopiero kilka dni temu przyszło opamiętanie. Zaczęłam nadrabiać stracony czas i wykorzystywać dynię na potęgę. Dziś zapraszam Was na pyszne ciasto z jej dodatkiem. Jest wilgotne, pysznie korzenne, pachnące świętami. Zachęcam do jego przygotowania.

Inspiracja

Ciasto dyniowe - przepis (tortownica o średnicy 23 cm):

2 pełne szklanki mąki pszennej (u mnie tortowa)
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody
1 łyżeczka mielonego cynamonu
1 łyżeczka korzennej przyprawy do pierników
0,5 łyżeczki soli
2/3 szklanki oleju rzepakowego
4 jaja
1 szklanka cukru (najlepiej brązowego)
1 szklanka dyniowego puree
1 łyżeczka ekstraktu z wanilii

Warstwa serowo-śmietanowa:

500 g serka mascarpone
200 g śmietanki 36%
3 łyżki cukru pudru (można dodać więcej)

1/2 szklanki dyniowego puree
2 łyżeczki żelatyny

Puree z dyni:
Dynię wraz ze skórką pokroić na małe kawałki, usunąć pestki i piec na wyłożonej pergaminem blasze w temperaturze 180 stopni ok. 40 min. Należy pamiętać, żeby dynię układać skórką do dołu. Gdy jest miękka wyłączyć piekarnik i ostudzić.
Oddzielony od skórki miąższ włożyć do pojemnika blendera i zmiksować na gładkie puree. 

Ciasto:  
W misce umieścić składniki sypkie (bez cukru): przesianą mąkę, proszek do pieczenia, sodę, cynamon, korzenną przyprawę do piernika i sól. Dokładnie wymieszać.
Do drugiej miski wlać olej, dodać jaja, dyniowe puree, ekstrakt waniliowy oraz cukier. Miksować do połączenia wszystkich składników.
Następnie mokre składniki wlać do miski z mąką i przy użyciu miksera dokładnie wymieszać.
Ciasto przelać do posmarowanej tłuszczem formy i piec ok. 45 min (do tzw. suchego patyczka) w temperaturze 180 stopni.
Górkę z upieczonego i schłodzonego ciasta ściąć. Można ją pokruszyć i posypać wierzch masy śmietanowej. 
Ja muszę pracować nad silną wolą, bo odkrojone, jeszcze  gorące ciasto prawie w całości spałaszowałam.  

Masa serowo-śmietanowa:
Zimny ser mascarpone i kremówkę ubijać mikserem. Dodać cukier puder i jeszcze chwilę miksować. 
2/3 masy wyłożyć na ciasto dyniowe i wyrównać.  
Do pozostałego kremu śmietanowego dodać dyniowe puree. Z połowy szklanki odłożyć 1 łyżkę puree. 
Do kubeczka wsypać 2 łyżeczki żelatyny, zalać ją niewielką ilością zimnej wody (80 ml) i odstawić do napęcznienia (ok. 10 min).
Żelatynę podgrzać w mikrofalówce lub wstawić kubek do rondelka z gorącą wodą i mieszać aż do całkowitego rozpuszczenia żelatyny. Gdy nieco ostygnie dodać łyżkę dyniowego puree, dokładnie wymieszać, przelać do masy śmietanowo-dyniowej i połączyć chwilę miksując.
Krem przełożyć do rękawa cukierniczego z tylką. Dekorować wg uznania.

Na koniec zdjęcie kwitnącej różyczki z mojego ogrodu.

Pozdrawiam:)

Daktylowy drink

   Klimat Zjednoczonych Emiratów Arabskich nie sprzyja uprawie roślin, więc niemalże wszystkie warzywa i owoce trzeba tam sprowadzać. Wyjątek stanowią daktyle. Palmy daktylowe rosną nie tylko na plantacjach, ale również wzdłuż ulic. Dzięki nim "pustynne" dzielnice zyskują trochę zieleni.
   Jest bardzo wiele odmian daktyli. Najsmaczniejsze są ponoć królewskie, o mięsistych, dużych owocach i małej pestce. 
   Na targach i w sklepach można kupić owoce świeże, surowe, z wydrążoną pestką, nadziewane migdałami lub orzechami, w  czekoladzie......
   W ZEA po raz pierwszy  miałam okazję spróbować świeżych daktyli. Są równie smaczne jak te suszone. 
   Dziś polecam banalnie prosty, ale smakujący niebiańsko mleczny koktajl daktylowy. Można go również wzbogacić ulubionymi owocami.  Pyszny jest z dodatkiem malin lub jeżyn.

Drink daktylowy - przepis:

4-5 suszonych daktyli
250 ml świeżego mleka

Pozbawione pestek daktyle wrzucić do szklanki i zalać zimnym świeżym mlekiem. Wstawić do lodówki na kilka godzin. Przed podaniem zmiksować.

    Na daktylowym targu trudno było się zdecydować, które daktyle kupić. Ceny od 15 do 200 zł za kg.

Pozdrawiam:)

Orgia przepychu, czyli z wizytą w ZEA

Kolejny raz sprawdziło się powiedzenie: nigdy nie mów nigdy.  Wielokrotnie zarzekałam się, że Emiraty mnie nie interesują, że nikt ani nic nie zmusi mnie do wyjazdu w tamtym kierunku. A jednak! Pojechałam, zobaczyłam i każdemu polecam odwiedzić. Radziłabym jedynie wybrać się do ZEA w innym czasie niż ja (sierpień). Upał był nieznośny. Ponad 40 stopni  w cieniu. Zwiedzając miasto poruszaliśmy się wygodnym, klimatyzowanym autokarem, wychłodzonym, niestety, do 16 stopni C.  Różnica temperatur znaczna (prawie 30 stopni), więc sporo osób poległo i rozchorowało się. Udało mi się wtedy nie dać przeziębieniu, za to dopadło mnie kilka dni temu i rozłożyło na łopatki.
Dziś czuję się troszkę lepiej, więc  chciałabym przekazać Wam kilka ciekawostek o Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Pierwsze spotkanie z Emiratczykami miało miejsce na lotnisku w Dubaju. Pracownicy, z którymi mieliśmy kontakt w różnych punktach lotniska byli uśmiechnięci, sympatyczni i dowcipni. Jakże duży kontrast z ludźmi pracującymi na lotnisku w Delhi.

*To kraj dość młody, bo powstał dopiero 1971 r. Wtedy władcy 6 Emiratów podpisali umowę o utworzeniu państwa ze stolicą w Abu Dhabi. Po paru latach dołączył do ZEA jeszcze jeden Emirat.
*W momencie powstania nowe państwo liczyło ok. 180 tys. mieszkańców, obecnie - ponad 8 mln. Jednak tylko 20% to obywatele ZEA
*Szejkowie Abu Dhabi są prezydentami kraju, natomiast wiceprezydentami - szejkowie Dubaju.
*Gdy wjeżdża się do innego Emiratu zmienia się kolor nawierzchni drogi. Przekraczając granicę Emiratu Dubaju z Abu Dhabi zmienia się z czarnej na brązową.
*Do niedawna głównym źródłem dochodu były złoża ropy naftowej.  Ich odkrycie i mądre zarządzanie szejka Zayeda,  sprawiły, że Emiraty zrobiły ogromny skok cywilizacyjny w krótkim okresie. Obecnie najważniejszym sektorem gospodarki jest biznes międzynarodowy i transakcje finansowe. 

Dubaj
*kiedyś pustynna wieś, dziś architektoniczny raj na Ziemi
*symbol luksusu, przepychu i bogactwa, miasto NAJ. Odnosi się wrażenie, że punktem honoru jest bicie architektonicznych rekordów
*Burj Chalifa - najwyższy budynek na świecie - 828 m. Jeszcze tylko 2 lata będzie dzierżyć ten tytuł, bo w Dubaju rozpoczęto już budowę nowego, wyższego o 100 m drapacza chmur - The Tower.

Burdż Chalif

*Burj al-Arab - ponoć jedyny na świecie hotel, któremu przyznano oficjalnie nieistniejącą kategorię 7 gwiazdek. Piszę ponoć, bo czytałam kiedyś o jeszcze 2 takich hotelach: w Chinach i Włoszech.
Budynek ma kształt żagla, a jego wnętrze jest iście królewskie. Noc w najtańszym pokoju to koszt rzędu kilku tysięcy złotych, a w królewskim apartamencie - 19 tys USD.
Niestety, nie można zwiedzić hotelu bez wcześniejszej rezerwacji.
Miałam okazję być w Skyview Bar, który znajduje się na 27 piętrze tego hotelu. Wejście kosztowało 140 USD, a w  cenie były 2 drinki  (wybór niewielki) i małe przekąski.  Dwie lampki wina, którym się tam delektowałam, były najdroższym alkoholem, jaki w życiu piłam.

Zdjęcie hotelu robione z plaży Jumeirah nad Zatoką Perską

*raj dla zakupoholików, czyli niesamowite centra handlowe. Każdy shopping mall musi się tu czymś wyróżniać.
Największym na świecie pod względem powierzchni jest Dubai Mall. Poza 1200 sklepami, 120 kawiarniami i restauracjami, ponad 20 salami kinowymi centrum oferuje wiele innych atrakcji, m.in. największe na świecie akwarium, lodowisko, szkielet dinozaura, wodospady ze skoczkami czy fontanny.

Mall of the Emirates to jedno z ulubionych centrów handlowych w Dubaju za sprawą Ski Dubai - krytego stoku narciarskiego. Można więc pojeździć sobie na nartach, sankach czy desce lub w parku śnieżnym porzucać śnieżkami. Czyż nie jest to czysta przyjemność, gdy temperatura na zewnątrz jest bardzo wysoka?

*bardzo podobały mi się klimatyzowane przystanki autobusowe

*z dzielnic najwyższych apartamentowców świata łódką o nazwie abra można przeprawić się na przeciwległy brzeg dubajskiej zatoki na targ ze złotem i przyprawami 

łódki o nazwie abra

*na Gold Souk można zobaczyć ważący prawie 64 kg największy złoty pierścionek

*niedługo w Dubaju będzie można poszaleć na największym diabelski młynie. Konstrukcja kolosa ma mieć średnicę 210 m, koszt projektu to 1,6 mld dolarów

Mogłabym jeszcze długo rozpisywać się o NAJ-większych, NAJ-wyższych projektach architektonicznych Dubaju, ale nie chcę Was zanudzić.

Abu Dhabi
*to położona na wyspach stolica kraju
*największą atrakcją miasta jest meczet Szejka Zayeda. Inicjatorem budowy świątyni był zwany Ojcem Emiratów Szejk Zayed, pierwszy prezydent kraju sprawujący funkcję przez 33 lata. Nie dożył jednak momentu otwarcia. Zmarł 3 lata wcześniej. Meczet jest miejscem jego spoczynku.
Obiekt jest przepiękny, robi ogromne wrażenie.
Co zachwyca? Przecudnej urody największa na świecie kwiatowa mozaika z marmuru na dziedzińcu, no i największy na świecie ręcznie tkany dywan we wnętrzach. Ogromne żyrandole zdobione kryształami Swarovskiego.
Wejście do każdego meczetu wymaga stosownego stroju, tu jednak dress code jest szczególnie przestrzegany.
Strój nie może być prześwitujący, powinien być luźny,  bez logo firm na wierzchu. Długie, nie obcisłe spodnie, sukienki lub spódnice zakrywające kostki. Jedna z uczestniczek naszej wycieczki została zawrócona przez służby porządkowe, gdyż była w białych lnianych spodniach, które uznano za zbyt prześwitujące.
Oczywiście, panie muszą zasłonić włosy.

*choć to Dubaj słynie z niesamowitych budowli, mnie  zachwycił wieżowiec Aldar, którego projektanci zainspirowali się kształtem muszli. Budowa tego okrągłego biurowca o niespotykanej na świecie bryle trwała 2,5 roku i kosztowała 270 mln dolarów..

*most Szejka Zayeda to najbardziej charakterystyczny most w Abu Dhabi. Jego kształt przypomina wydmy, które przy odpowiednim oświetleniu wyglądają jak ruchome.

*Wyspa Szczęścia - miejsce poświęcone wyłącznie kulturze i sztuce. To przedsięwzięcie, jakiego świat arabski jeszcze nie widział.
To właśnie tu Luwr otworzył swoją siedzibę. Jest to pierwszy oddział najbardziej znanego na świecie francuskiego muzeum poza Francją.
Można tu podziwiać dzieła wypożyczone z paryskiego muzeum oraz dzieła artystów z Bliskiego Wschodu.

Luwr Abu Dhabi

*akcja Seksu w wielkim mieście 2 dzieje się m.in. w Abu Dhabi. Zdjęcia nie były jednak kręcone w ZEA, ponieważ władze tego kraju odmówiły zgody na filmowanie
*wspaniale prezentuje się Fairmont Marina Residences
To hotel, w którym rezydencje oferowane są jedynie obywatelom ZEA.

Jeśli macie w planach wyjazd do ZEA, ale z jakichś względów zastanawiacie się, czy to na pewno dobry wybór, z pełną odpowiedzialnością polecam. Lot do Dubaju nie jest męczący, bo trwa tylko 5 i pół godziny. Jest tam bardzo bezpiecznie, czysto. Jedzenie bardzo różnorodne i przepyszne.
Pozdrawiam:)

Pomidory po prowansalsku na zimę

W tym roku po raz pierwszy sama wysiałam pomidory i dzięki sprzyjającej pogodzie zbieram je wiadrami. Najbardziej obrodziły krzaczki gatunku LIMA i na nich właśnie najbardziej mi zależało, bo są najlepsze do przetworów. 
Dziś polecam Wam przepis na pomidory po prowansalsku. Recepturę dostałam rok temu od koleżanki - Grażyny.  Podchodząc dość sceptycznie do tematu, na próbę przygotowałam wtedy tylko 2 słoiki. Okazało się, że pomidory są wyjątkowo smaczne, więc w tym roku spora ilość słoiczków stanęła na piwnicznych półkach.
Zachęcam do wypróbowania.

Pomidory po prowansalsku - przepis:)
2 kg pomidorów Lima (mięsiste, z niewielką ilością wody)

 zalewa:
1 duża cebula
nieduża główka czosnku
1 opakowanie ziół prowansalskich
1,5 szklanki oliwy z oliwek lub oleju
1/2 - 3/4 szklanki  octu jabłkowego (wedle uznania)
1 - 1,5  łyżki soli
1/2 łyżeczki mielonego czarnego pieprzu

Składniki zalewy umieścić w dużym garnku i dokładnie wymieszać. 
Pomidory sparzyć, obrać ze skórki i pokroić na połówki. Włożyć do zalewy, potrząsnąć garnkiem, by jego zawartość się wymieszała.
Przełożyć do słoików i pasteryzować 10 minut.

Polecam:)

Sówkowy tort

Koleżanka z pracy poprosiła mnie o zrobienie tortu na pierwsze urodziny Jej wnuczki Kai.  Przesłała zdjęcie pewnego wypieku i chciała, bym udekorowała torcik właśnie tak, jak na owej fotografii.

Motyw sówek bardzo lubię, więc wykonywanie sowich dekoracji sprawiło mi dużą przyjemność. Choć tort trochę różnił się od oryginału, wiem, że się podobał. 

Sówkowy tort smakował malinami, bo jedną z warstw stanowiła żelka przygotowana z tych pysznych owoców. Poza tym biszkoptowe krążki  przełożyłam ganache z białej czekolady oraz warstwą bitej śmietany.

Kilka lat temu na urodziny młodszej córki przygotowałam taką mądralę:

Pozdrawiam:)

Domowa samsa

Samsa to rodzaj charakterystycznych dla kuchni środkowoazjatyckiej  pieczonych pierogów, najczęściej nadziewanych mięsem.  W Indiach np. owe pierożki zwane samosami mają kształt trójkąta i są smażone w głębokim tłuszczu. Moje pieczone samsy przypominają bułeczki i faszerowane są gotowanymi ziemniakami oraz mięsem.  Nie tylko niebanalnie wyglądają, ale i smakują wybornie. 
Choć przygotowanie kosztuje trochę czasu, zachęcam do ich upieczenia. Są naprawdę pyszne.

Inspiracja

Domowa samsa  - przepis:

Ciasto:
320 g mąki (2 szklanki) + do podsypania
1 łyżeczka cukru
1/2 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki proszku do pieczenia 
1/2 łyżeczki suszonych drożdży
4 łyżki oleju rzepakowego
200-250 ml ciepłego mleka

Farsz mięsny:
700 g mielonej szynki wieprzowej
1 cebula
2 ząbki czosnku
sól
pieprz 
kilka gałązek świeżego majeranku
olej do smażenia 

Beszamel:
2 łyżki oleju rzepakowego
1 czubata łyżka masła
1 czubata łyżka mąki pszennej
250 ml mleka lub śmietany 
sól, pieprz

Farsz ziemniaczany: 
4-5 ziemniaków
1 łyżka masła
sól, pieprz

do smarowania ciasta:
1 łyżka oleju rzepakowego
1 łyżka masła 

do obtaczania ciasta:
1 łyżka mąki pszennej
2 łyżki mąki ziemniaczanej

Pracę zaczynamy od przygotowania nadzienia. Na rozgrzaną patelnię wlać kilka łyżek oleju, dorzucić posiekaną drobno cebulę i smażyć. Po chwili dodać wyciśnięty przez praskę czosnek i mielone mięso. Smażyć ok. 1/2 godz. Doprawić solą i pieprzem oraz sporą ilością świeżego majeranku. Przełożyć do  miski.

Czas na  przygotowanie beszamelowego sosu. Na rozgrzaną patelnię wlać 2 łyżki oleju, dorzucić masło i rozpuścić. Następnie dodać mąkę i dokładnie rozprowadzić w rozpuszczonym tłuszczu. Wlać mleko lub śmietanę, doprawić do smaku. Gdy sos zgęstnieje, wrzucić na patelnię usmażone mięso i dokładnie wymieszać. Odstawić do ostygnięcia.

W osolonej wodzie ugotować do miękkości ziemniaki. Odcedzić, dodać łyżkę masła, poczekać aż się rozpuści i tłuczkiem ugnieść na puree. Ostudzić.

Przygotować ciasto. Do miski przesiać mąkę, dodać cukier, sól, proszek do pieczenia i drożdże. Dokładnie wymieszać. 
Wlać olej oraz ciepłe mleko. Połączyć wszystkie składniki przy pomocy łyżki, następnie wyjąć ciasto z miski i wyrabiać na posypanej mąką stolnicy ok. 10 minut. 
Włożyć do miski, przykryć ściereczką i odstawić do wyrośnięcia na 45-60 minut.

Z wyrośniętego ciasta uformować wałek. Podzielić go na 9 równych części i z każdej formować kulkę.  
Przykryte ściereczką kule odstawić do wyrośnięcia na 1/2 godz.

Przygotować posypkę do obtaczania bułeczek. Na talerz wsypać 1 łyżkę mąki pszennej i 2 łyżki skrobi ziemniaczanej. Dokładnie wymieszać.

Do mikrofalówki  wstawić miseczkę z 1 łyżką oleju rzepakowego i 1 łyżką masła. Roztopić.  Otrzymanym tłuszczem będziemy smarować ciasto.

Wziąć jedną porcję wyrośniętego ciasta, obtoczyć dokładnie w mieszance mąk. Nadmiar strząsnąć.  Rozwałkować na cienki placek o średnicy 30 - 32 cm. Jego środek posmarować roztopionym w mikrofalówce tłuszczem. Odwrócić na drugą stronę (tłuszczem do stolnicy) i nałożyć nadzienie. Najpierw łyżkę ziemniaczanego puree, 

a następnie tyle samo mięsa w sosie beszamelowym.

 Teraz najtrudniejsze zadanie. Zbierając brzegi cienkiego ciasta należy uformować sakiewkę. Zebrane ciasto delikatnie skręcić, a następnie rozłożyć równomiernie otrzymane fałdy 

 i brzegi ciasta zawinąć pod posmarowany wcześniej tłuszczem spód i przykleić.

 Identycznie przygotować pozostałe samsy.

Ułożyć na blasze wyłożonej papierem do pieczenia, posmarować roztopionym tłuszczem i piec do zrumienienia ok. 30 min w temp. 200 stopni C.

Wierzch upieczonych gorących bułeczek można posmarować kawałkiem masła. 

Niebo w gębie! Uwierzcie mi.

Serdecznie pozdrawiam:)